Cliënte stalde, verzorgde en trainde gedurende 2,5 jaar, een springhengst, waarvoor de eigenaar nooit één enkele euro heeft betaald.
Er was tussen partijen afgesproken dat de eigenaar van het paard voor de stalling-, verzorging- en training zou betalen, maar (nog) niet welk bedrag. Partijen hadden afgesproken op termijn te kijken naar de mogelijkheid van gedeeld eigendom. Tot een gedeeld eigendom is het niet gekomen omdat de eigenaar, nadat het paard door cliënt in het buitenland was opgehaald en de betalingsverplichting van de eigenaar voor hem aldaar had voldaan, ineens bij aankomst in Nederland de vooraf toegekende waarde aan het paard exorbitant verhoogde.
Ook een regelmatig trainingsschema en wedstrijdritme bleek, door tussenkomst van de eigenaar elke keer niet mogelijk. Toen cliënte bij de beëindiging van de samenwerking de kosten ten laste bracht, weigerde de eigenaar deze te betalen en het paard op te halen.
Ondanks dat cliënte al verschillende keren een schikkingsvoorstel van de eigenaar had aanvaard, werd deze door de eigenaar echter geen enkele keer nagekomen. Uiteindelijk bleek de eigenaar, niet te kunnen/willen betalen voor de stalling- verzorging, en training van zijn paard.
In juli 2017, toen bleek dat de eigenaar bij eerdere stallingsadressen ook al zo handelde, was de maat voor cliënte vol en heeft Schelstraete Advocaten, op verzoek van cliënte, beslag laten leggen op o.a. het paard en is het in bewaring gegeven bij een gerenommeerde handelsstal. Voorts is Schelstraete Advocaten namens cliënte een bodemzaak gestart ter vaststelling en incassering van het door de eigenaar verschuldigde bedrag.
Een kort geding ter opheffing van het beslag mocht de eigenaar niet baten. De Voorzieningenrechter bepaalde zelfs met zoveel woorden in het vonnis dat tijdens de bewaring cliënte, ten bate van het paard, wederom met het paard mocht gaan trainen en het mocht uitbrengen op wedstrijden, dit onder toezicht van de bewaarder. Deze uitspraak is gepubliceerd op Rechtspraak.nl: https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBOBR:2017:5125
In de bodemprocedure is de vordering van cliënte toegewezen. De eigenaar van het paard dient niet alleen de stallingskosten aan cliënte te voldoen maar ook alle overige voor het paard gemaakte kosten (veterinaire kosten, hoefsmidkosten, etc.). De helft van de kosten voor deelname aan wedstrijden komen ook voor rekening van de eigenaar aldus de Rechtbank Zeeland-West-Brabant, locatie Breda. Gezien het feit dat de eigenaar in het ongelijk is gesteld is hij ook veroordeeld in de proceskosten.
Na enige druk om tot executoriale verkoop van de beslagen zaken van de eigenaar van het paard over te gaan: het paard en de woning, heeft de eigenaar uiteindelijk het gehele bedrag aan cliënte voldaan.
Cliënte werd bijgestaan door mr. Amanda Brouwers
