Wij willen uw aandacht vestigen op het online kopen van paarden. Het is een open deur, maar online handel heeft de laatste jaren aan populariteit gewonnen. Tegenwoordig kopen we niet alleen kleding, huishoudelijke artikelen of onze boodschappen online, maar kopen steeds meer mensen ook paarden, embryo’s of spermarietjes online. Gezien deze nieuwe manier van zaken doen met paarden is het belangrijk op te merken dat online handel meer aandacht heeft gekregen van de Europese Unie (EU), vooral als een van de gebieden waarop de EU heeft besloten de consumentenbescherming te versterken. Het is niet de bedoeling om in dit artikel in detail de richtlijnen inzake consumentenrechten te bespreken. Dit artikel is bedoeld om onze lezers te informeren over belangrijke rechtsmiddelen waarover zij beschikken wanneer zij overeenkomsten sluiten met paardenhandelaren in de EU.
Hoekstenen
Het consumentenbeleid van de EU is een van de hoekstenen van de EU en is verankerd in artikel 169 van het Verdrag betreffende de werking van de EU – VWEU (het “Verdrag”). Dit beleid is gericht op de bevordering van de gezondheid, de veiligheid en de economische belangen van de consumenten, alsmede van hun recht op voorlichting en vorming, en hun recht van vereniging om hun belangen te behartigen. Artikel 12 van het Verdrag bepaalt dat ook met consumentenbescherming rekening moet worden gehouden bij het bepalen van het beleid van de EU op andere gebieden. Het consumentenbeleid is een gedeelde verantwoordelijkheid van de Europese Unie en de EU-landen. Krachtens artikel 114 van het Verdrag worden besluiten over maatregelen om de consumentenwetgeving van de EU-landen onderling aan te passen, genomen volgens de gewone wetgevingsprocedure en na raadpleging van het Europees Economisch en Sociaal Comité. Een EU-land kan strengere maatregelen ter bescherming van de consument handhaven of invoeren dan die welke door de EU zijn vastgesteld, zolang die maatregelen verenigbaar zijn met het Verdrag en de Commissie ervan in kennis wordt gesteld. Daarom is het de moeite waard om de plaatselijke wetgeving in een EU-land te controleren.
Overeenkomsten op afstand
Volgens de consumentenwetgeving in de EU (onder meer Richtlijn 2011/83/EG betreffende consumentenrechten) zouden overeenkomsten die worden gesloten zonder dat de handelaar en de consument elkaar fysiek zien, “op afstand gesloten overeenkomsten” worden genoemd. Daaronder zouden alle gevallen moeten vallen waarin een overeenkomst tussen de handelaar en de consument wordt gesloten in het kader van een georganiseerd systeem voor verkoop of dienstverlening op afstand, waarbij uitsluitend gebruik wordt gemaakt van één of meer technieken voor communicatie op afstand (zoals postorder, internet, telefoon of fax) tot en met het tijdstip waarop de overeenkomst wordt gesloten. Die definitie dient ook situaties te bestrijken waarin de consument de verkoopruimte alleen bezoekt om informatie over de goederen of diensten in te winnen en vervolgens op afstand onderhandelt over de overeenkomst en deze sluit. Daarentegen dient een overeenkomst waarover in de verkoopruimte van de handelaar wordt onderhandeld en die uiteindelijk wordt gesloten door middel van communicatie op afstand, niet als een overeenkomst op afstand te worden beschouwd.
Herroepingsrecht
In de dagelijkse rechtspraktijk is een van de belangrijkste rechten die een consument op grond van deze wetgeving kan uitoefenen, het recht om een overeenkomst op afstand of een buiten verkoopruimten gesloten overeenkomst binnen 14 dagen zonder opgave van redenen te herroepen. Dit betekent dat een consument de aankoopprijs terugbetaald krijgt in ruil voor terugzending van de geleverde goederen. Dienovereenkomstig moet onder “14 dagen” worden verstaan 14 kalenderdagen vanaf de dag volgend op de dag waarop de relevante gebeurtenis plaatsvindt (d.w.z. de sluiting van de overeenkomst of de levering van goederen).
In de praktijk
Er zij op gewezen dat als de handelaar niet op de hoogte is gesteld van de herroepingstermijn, de termijn van 14 dagen waarbinnen een consument het herroepingsrecht kan uitoefenen, niet ingaat. Wat betekent dit in de praktijk? Uitgaande van deze richtlijn betekent dit dat de consument in geen geval aansprakelijk is voor de waardevermindering van de goederen wanneer de handelaar heeft nagelaten overeenkomstig de richtlijn informatie over het herroepingsrecht te verstrekken. Een ander gevolg van het niet verstrekken van deze kennisgeving is dat de herroepingstermijn met maximaal 12 maanden wordt verlengd. Dit betekent dat een consument de overeenkomst kan herroepen na een aanzienlijke periode waarin hij de goederen daadwerkelijk heeft gebruikt, zonder aansprakelijk te zijn voor de slijtage die daarvan het gevolg is. Stel u heeft het paard gebruikt en het paard is gewond geraakt. Als het een overeenkomst op afstand of een buiten verkoopruimten gesloten overeenkomst was en de handelaar u niet heeft geïnformeerd over uw herroepingsrecht, dan mag u volgens deze wetgeving het paard teruggeven en het geld terugkrijgen. Het is een verleidelijke kans.
Voorwaarden en condities
Een snelle scan van diverse websites in de branche leert ons dat veel van die handelaren deze mededeling niet in hun voorwaarden hebben opgenomen. In veel gevallen is het een berekende keuze en risico om deze informatie niet in de voorwaarden op te nemen. Men kan denken dat het beter is een consument niet te informeren over zijn rechten. Uiteindelijk laten veel kopers de zaak vallen bij het lezen van de algemene voorwaarden. In dit verband is het altijd opvallend dat met name kopers uit de Verenigde Staten en andere rechtsgebieden van common law menen dat zij alleen rechten zouden hebben die in de algemene voorwaarden zijn vermeld. In civielrechtelijke rechtsgebieden is dit echter een misvatting, omdat deze rechtsgebieden bepalingen van dwingend recht kennen die te allen tijde van kracht zijn, ongeacht wat in de algemene voorwaarden is bepaald. Neem dus contact op met een advocaat wanneer zich een probleem voordoet, want er is een gerede kans dat u meer rechten en aanvullende rechtsmiddelen heeft die niet in het contract zijn vermeld.
Geschreven door Piotr M. Wawrzyniak, gepubliceerd in Horse International
